Telekomünikasyonun sözcük anlamına baktığımızda; eski Yunancada tele sözcüğü uzakta anlamına gelmektedir.  Telekomünikasyon yani uzaktan haberleşme; enerjinin elektriksel olarak uzak mesafelere gönderilmesi işlemidir.  Burada bilgi enerjisi hedefe uygun yaratılmış iletkenler ya da iletken kullanmadan atmosfer içinden bir radyo hattı ile gönderilir.

Bilinen orijinal bilgi enerjisi çeşitleri; insan sesi, müzik, resimler ve benzeridir. Bu orijinal bilgi enerjisinin ani değişimlerini takip eden elektronik sinyaller üreten bazı haberleşme dönüştürücüleri mevcuttur ve bu tür sinyaller analog sinyaller olarak adlandırılır. Analog sinyaller sürekli ve kesintisiz dalga formunda bilgiyi ileten sinyallerdir. Bu sinyallerde veri, sürekli bir aralıkta değişen voltaj, akım veya frekansta ifade edilir. Örneğin bir mikrofon kendisine uygulanan ses enerjisinin değişimini takip eden bir elektronik sinyal üretir ve bir hoparlör analog elektrik sinyali alır ve orijinal ses enerjisinin değişimlerini yeniden üretir.

Bir diğer sistemde ise orijinal bilgi ve hedef arasında insanlar ve makineler tarafından anlaşılan ve önceden belirlenmiş kod darbeleri ya da değişimleri şeklinde elektronik sinyaller üretilir. Bu tür sinyaller dijital sinyaller olarak adlandırılır. Dijital sinyaller ise kesikli ve sayısal değerlerle ifade edilen sinyallerdir. Veri, sadece belirli anlamlı değerlerle (genellikle 0 ve 1) temsil edilir. Örnek olarak telgraf sistemi verilebilir. Gönderici klavyede basılan tuşa bağlı olarak kodlanmış elektronik sinyal üretir ve bu kodlanmış elektronik sinyal hedefe gönderilir. Alıcı ise bu sinyali yazıcı tarafından aldıktan sonra uygun yazıya ya da şekil şeklinde görür.